Mataas ang ating paggalang at pagsaludo sa mga miyembro ng kapulisan dahil sa kanilang masigasig at walang humpay na pagsusumikap sa pagsugpo sa ilegal na droga sa ating lalawigan. Hindi matatawaran ang kanilang kontribusyon sa pagpapanatili ng kaayusan at kaligtasan sa komunidad. Halos linggu-linggo ay may balita tungkol sa matagumpay na operasyon—karamihan dito ay mga “buy-bust” operations kung saan nadadakip ang mga indibidwal na sangkot sa pagbebenta ng ipinagbabawal na gamot. Isa itong patunay na aktibo ang mga awtoridad sa kanilang tungkulin at hindi natutulog sa kanilang mga responsibilidad.
Ang mga ganitong operasyon ay hindi lamang simpleng pag-aresto; ito ay simbolo ng mas malaking laban ng gobyerno laban sa ilegal na droga. Isang kapuri-puring tagumpay ito, lalo na’t nakatutulong ito upang mabawasan ang paglaganap ng droga sa ating mga pamayanan. Sa bawat tulak na naaaresto, isang pamilya ang maaaring mailayo sa kapahamakan, isang kabataan ang maaaring mailigtas mula sa masamang bisyo, at isang komunidad ang maaaring makalanghap ng mas ligtas na hangin.
Subalit, sa kabila ng mga tagumpay na ito, hindi natin maiiwasang mapansin na karamihan sa mga nahuhuli ay tila pawang mga “small-time” lang—mga street-level pushers o simpleng gumagamit ng droga. Kung susuriin, mukhang wala tayong masyadong nababalitaang mga operasyon na tumutumbok sa mas mataas na antas ng sindikato, gaya ng mga suppliers, financiers, o tinatawag na “malalaking isda.” Minsan tuloy mapapaisip tayo: nasaan na ang mga taong nasa likod ng mas malawak na operasyon ng droga? Nahuhuli rin ba sila, o hindi na lamang ito naibabalita sa publiko?
Posibleng may mga imbestigasyong isinasagawa sa likod ng mga operasyon na hindi pa maaaring isapubliko sa ngayon. Ngunit bilang mga mamamayan, nararapat lang din tayong magtanong at maging mapanuri. Hindi sapat na habulin lamang ang mga nasa ibaba ng piramide—ang tunay na pagbabago ay makakamit lamang kung pati ang mga nasa tuktok nito ay mapapanagot. Ang pag-aresto sa mga maliliit na tulak ay mahalaga, pero higit na mahalaga ang pagputol sa pinagmumulan ng droga. Hangga’t patuloy ang daloy mula sa itaas, tila walang katapusan ang laban sa ibaba.
Gayunpaman, hindi natin maaaring balewalain ang kontribusyon ng mga kapulisan sa pagkamit ng mas ligtas na pamayanan. Sa bawat operasyon, inilalagay nila sa panganib ang kanilang buhay, iniwan ang kanilang pamilya, at buong tapang na humaharap sa panganib para sa kapakanan ng bayan. Kaya’t nararapat lamang na sila ay bigyang pagkilala at suporta sa kanilang mga ginagawa.
Ang hamon ngayon ay mapalalim ang mga operasyon—hindi lang basta panghuli ng mga maliliit, kundi ang pagbuwag sa buong network ng droga sa bansa. Nawa’y dumating ang panahon na mas marami pa tayong mabalitaan na hindi lang street-level pushers ang nahuhuli, kundi pati ang mga big-time supplier na siyang ugat ng suliraning ito.
Totoong ang laban kontra droga ay laban nating lahat. Hindi ito responsibilidad ng kapulisan lamang, kundi ng buong sambayanan. Sa tulong ng mas maigting na ugnayan ng mga mamamayan at awtoridad, at sa tuloy-tuloy na suporta sa mga makabuluhang operasyon, makakamit natin ang layuning magkaroon ng isang lipunang ligtas at malaya sa banta ng ilegal na droga.
Discussion about this post