Magtatapos na naman ang taon, tila kahapon lamang noong magsimulang manungkulan ang kasalukuyang pangasiwaan at umpisahang tugunan ang mga kasalukuyang hamon ng bansa.
Ilang araw na lamang at nasa kalahating marka na bago ang unang anibersaryo ng pamunuan ni Pangulong Digong Duterte. Napakabilis talagang uminog ang panahon.
Pagkaupung-pagkaupo, tila nalusaw ang ‘tanim-Bala’ na noong eleksyon lamang ay tinaguriang ‘Laglag-Punglo’ na tila pangangantyaw sa Liberal Party dahil sa acronym ng LP.
Nandyan din ang pamamayagpag ng pangungutya sa namumuno noon sa mga paliparan gamit ang “Late Plane” dahil sa atrasadong byahe ng eroplano dahil sa runway congestion.
“Late Plate” din ang taguri sa naunsyaming kontrata ng LTO para sa bagong plaka ng sasakyan na noon pa binayaran ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin naibibigay sa karamihang mga may-ari – mapamotor man o behikulong apat ang gulong.
Ikinabit din ang katawagang “Lisensyang Palpak” sa mga resibong papel na kumatawan sa driver’s license cards na matagal ding hindi naibigay sa mga motoristang noon pa nagsibayad para sa plastic identification ng mga tsuper.
Duda tayo kung binuo lamang ang mga katawagang ito para sa propaganda value sa eleksyon o para lang siraan ang noon ay namuno sa DOTr na sumasailalim sa LTO.
At nagkaroon nga marahil ng magandang resulta sa panig ng kalaban ng Liberal dahil nauwi sa ‘Laglag-Pangulo’ dahil umuwing luhaan si Mar Roxas nakaraang eleksyon.
Sa ganang akin, sadyang nakaumang ito upang ikatawan ang lehitimong hinaing ng mamamayang tila naisahan ng ahensyang kanilang pinagkatiwalaan.
Natuldukan na nga ang ‘Laglag Punglo’ ng administrasyon, pati ‘Late Plane’ sa mga paliparan, kung meron man, ay hindi na gaanong nararamdaman.
Nagsimula na ring mamahagi ng mga lisensya o driver’s license ang LTO upang palitan ng plastic ang hawak nating mga resibo.
Ngunit attention DOTr, bakit hanggang ngayon wala pa rin ang plakang bayad na at tatlong taon na yatang umiikot sa kaban ng gobyerno ang nakulektang pera?
Mistulang nalilingid na sa kabatiran ng karamihan, taong gobyerno man o karaniwang mamamayan, ang nakatanim na “public order function” ng mga plaka ng sasakyan. Hindi lang ito basta palamuti o payak na accessory ng mga behikulo.
Ang plaka ay natatangi o kaisa-isang pagkakakilanlan. Lahat ng sasakyan ay maaaring may kamukha, kawangis, kakulay at kaparehong modelo – ngunit ang mga plakang dapat ikinakabit sa bawat isa ay bukod-tangi at naiiba.
Sa paglipana ng araw-araw na patayan; sa pamamayagpag ng walang habas na pagyurak sa karapatang mabuhay; sa gitna ng pamamaslang na kada-araw na yatang banner story sa peryodiko at headline sa mga pahayagan – bakit tila isinasawalang-bahala ng pamahalaan ang plakang pagkakakilanlan sa mga sasakyang kasangkapan sa mga krimeng ito?
Hamon ito sa mga maykapangyarihan: kung nais ninyong mapawi ang pagdududa ng bayan hinggil sa inyong pagkakasangkot sa kultura ng pagpaslang, sa pag-release ng plaka ninyo simulan . Tandaan: Ang tao’y nilalang na politiko pero mas madalas ang politiko’y nanlilinlang ng tao! (Twitter: follow@dspyrey)
